Στη στροφή της πρώτης εικοσιπενταετίας του 11ου αιώνα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν το ισχυρότερο και το πλουσιότερο κράτος της Ευρώπης, της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, αυτό το εκπληκτικό οικοδόμημα βρέθηκε στα πρόθυρα της καταστροφής. Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ΄ Διογένης προσπάθησε απελπισμένα να βάλει ένα τέλος στην παρακμή και στην κατάρρευση.

Γιατί ο βυζαντινός στρατός αφέθηκε να διαλυθεί και ποιο ήταν το βαρύ τίμημα;
Πώς κατάφεραν οι Σελτζούκοι Τούρκοι να σπείρουν τον όλεθρο στο διάβα τους;
Ήταν ο Ρωμανός Δ΄ Διογένης ένας ικανός αυτοκράτορας ή ένας κοινός τυχοδιώκτης;
Πώς ένα φωτεινό πνεύμα κατέστρεψε μια αυτοκρατορία;
Τι οδήγησε στη μάχη του Μαντζικέρτ; Πώς χάθηκε και ποιες ήταν οι συνέπειες της για τον μεσαιωνικό ελληνισμό;
Τελικά, η Μικρά Ασία χάθηκε από αμέλεια ή από αδυναμία;

Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που απαντώνται στο παρόν βιβλίο. Καταδεικνύονται, μέσα από τη σκηνή του αυτοκράτορα, οι περιστάσεις και οι προκλήσεις που αντιμετώπισε. Εξετάζονται η τακτική κατάσταση πριν από κάθε μάχη και συνάμα τα κίνητρα, οι προθέσεις αλλά και τα λάθη του Ρωμανού Δ΄ Διογένη που τον έκαναν να ρισκάρει τα πάντα στο σκονισμένο πεδίο της μάχης του Μαντζικέρτ.